-
1 zatruć
глаг.• отравить• отравлять* * *zatru|ć\zatrućty сов. 1. отравить;\zatruć komuś życie отравить жизнь (существование) кому-л.; 2. (powietrze, wodę, glebę) загрязнить;● \zatruć ząb умертвить зубной нерв
* * *zatruty сов.1) отрави́тьzatruć komuś życie — отрави́ть жизнь (существова́ние) кому́-л.
2) (powietrze, wodę, glebę) загрязни́ть•
См. также в других словарях:
zatruć — dk Xa, zatrućtruję, zatrućtrujesz, zatrućtruj, zatrućtruł, zatrućtruty zatruwać ndk I, zatrućam, zatrućasz, zatrućają, zatrućaj, zatrućał, zatrućany «zaprawić coś trucizną, uczynić trującym» Zatruć wodę chemikaliami. Powietrze zatrute spalinami.… … Słownik języka polskiego
spokój — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. spokójkoju, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan równowagi psychicznej, harmonia wewnętrzna, pogoda ducha; brak oznak zdenerwowania, niepokoju, umiejętność opanowania się,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
